Na czym polega metoda wewnętrznych ratingów?

Metoda wewnętrznych ratingów jest metodą stosowaną przez bank, wykorzystywaną do analizy wielkości kredytowego ryzyka. Banki same oceniają w tej metodzie wysokość wymaganego regulacyjnego kapitału. Bierze się tutaj pod uwagę wyliczane kredytowe ryzyko portfeli. W tym podejściu bank sam określa realny profil ryzyka klienta na podstawie wewnętrznych modeli. Dzięki temu bank może wyznaczyć kapitałowe wymogi. Analiza parametrów ryzyka występuje w ramach istniejącego w banku ratingowego systemu. Proces oceny kapitałowej adekwatności w metodzie IRB składa się z następujących etapów. Przyporządkowanie bankowych ekspozycji do wybranej klas aktywów. Następnie poszczególnym ekspozycjom zostają nadane wartości parametrów kredytowego ryzyka. W kolejnym etapie następuje wykorzystanie funkcji ważenia konkretnych aktywów ryzykiem. Ostatni zaś krok polega na odniesieniu w stosunku do funduszy własnych wyników powstałego wyniku. Ogólna segmentacji należności może wyglądać następująco: ekspozycje wobec korporacyjnych podmiotów, ekspozycje wobec krajów, ekspozycje wobec banków, kapitałowe ekspozycje oraz detaliczne ekspozycje.